باشگاه فرهنگی ورزشی توفیق

مهارت در فوتسال چیست؟

به تصمیم‌گیری در اجرای تکنیک های فوتسال در زمان  و مکان مناسب و اجرای صحیح آن با صرف کمترین انرژی و به‌سادگی مهارت  گفته می‌شود.

طبق تعریف بالا تکنیک‌ها شکل‌دهنده عناصر اصلی مهارت‌هایی هستند که توسعه‌یافته و به مهارت تبدیل‌شده‌اند.

اصطلاح مهارت اعم از کاربردش در مربیگری و چه در بازی کردن اشاره به توانایی انتخاب اجرای مقتضی و پاسخ موثر به یک سری احتمالات است. بازیکن ماهر می‌داند چه کاری را کی کجا و چگونه انجام دهد.

ما باید تکنیک و مهارت خوبی داشته باشیم تا بتوانیم:

• کنترل کنیم
• حمل توپ کنیم
• پاس بدهیم
• دریبل بزنیم
• شوت بزنیم
• و درنهایت به اهداف تاکتیکی تیم برسیم

انواع تکنیک‌های انفرادی فوتسال

تکنیک های فوتسال را به سه دسته مختلف تقسیم می کنند

• تکنیکهای همراه با توپ مثل پاس, حمل توپ, دریبلینگ, شوت, کنترل و مهار توپ و محافظت از توپ
• تکنیکهای بدون توپ مثل دویدن ها, پریدن ها, چرخیدن ها, حمایت از بازیکن صاحب توپ, تکل و پا انداختن, تنه زدن و بلاک کردن
• تکنیک های مخصوص دروازه بان

در ادامه مقاله به تعدادی از تکنیک های کلیدی بازی فوتسال نگاه خواهیم داشت.

 تکنیک پاس دادن

پاس دادن را می توان به عنوان کلیدی ترین تکنیک انفرادی فوتسال نام برد پاس دادن یعنی انتقال توپ به بازیکن هم دسته خود . پاس در فوتسال محرک حرکت توپ و جابه‌جایی در فوتسال است و باعث حفظ مالکیت توپ و بازی مالکانه در تیم خودی می‌شود. این مالکیت توپ باعث می‌شود تیم صاحب توپ ابتکار عمل را در دست بگیرد و بتواند تاکتیک‌ ها و استراتژیهای خود را اجرا کند

انواع پاس:

پاس زمینی مثل پاس بغل یا پاس روی پا یا پاس داخل پا یا پاس بیرون پا و یا پاس کف پا

پاس های هوایی مثل پاس با روی پا و زاویه باز پاس لاب  پاس با دست دروازه بان

اصول پاس:

دقت پاس: پاس دقیق پاسی است که دریافت‌کننده بتواند از توپ به راحتی استفاده کند.

شدت پاس: شدت پاس با توجه به فاصله و موقعیت حمایت‌کننده و حریف متغیر است.

فریب در پاس: برای گمراه کردن حریف و هدم پیش‌بینی مسیر پاس باید پاس ارسال‌شده همراه با فریب باشد

زمان پاس: بهترین لحظه‌ای است که بازیکن باید پاس را برای استفاده مناسب و راحت هم تیمی ارسال کند.

تکنیک حمایت در فوتسال

حمایت یکی مهم‌ترین تکنیکهای انفرادی فوتسال است که توسط بازیکنان بدون توپ در زمانی که تیم مالکیت توپ را در دست دارد انجام می‌شود. حمایت از توپ باعث ایجاد گزینه ها بیشتر پاس یا حرکت برای بازیکن صاحب توپ می شود و به حفظ مالکیت توپ در تیم کمک می‌کند.

اصول چهارگانه حمایت :

• زمان حمایت
• فاصله حمایت
• زاویه حمایت
• ارتباط کلامی

نکات مربیگری حمایت :

• قبل از اینکه دیر شود باید حمایت کنید.
• با درک شرایط(گاهی از نزدیک و گاهی از دور)
• توپ باید در راستای دید حمایت‌کننده باشد.
• چه به صورت واضح ،چه با رمزگذاری با یکدیگر ارتباط کلامی برقرار نماید
• بازیکنی که پاس می دهد، بلافاصله از بازیکن صاحب توپ حمایت میکند.

 تکنیک  کنترل توپ

کنترل توپ اولین اقدامی است بازیکن برای در اختیار گرفتن و مهار توپ انجام  می‌دهد. سرعت موردنیاز در فوتسال، بازیکنان را مجبور به دریافت و کنترل صحیح توپ می کند تا هر جه سریع‌تر آن را به گردش درآورند. بنابراین کاربردی ترین عمل تکنیکی، کنترل توپ است.

از طرفی محدودیت فضا در فوتسال و اصل فشردگی دفاعی تاکتیک‌های دفاعی باعث می‌شود اطراف توپ همراه با فشردگی باشد در نتیجه باید بازیکن صاحب توپ سعی کند طوری توپ را کنترل کند که توپ دور از مدافع حریف و فشردگی دفاعی  باشد در نتیجه در فوتسال ما کنترل جهت‌دار داریم.

با استفاده از این تکنیک بازیکن توپ را کنترل می کند و آن را با تک ضرب و با استفاده از مناسب ترین سطح بدن در مسیر مناسب قرار می‌دهد. .بنابراین کنترل توپ به معنی تسلط کامل بر توپ برای انجام کار بعدی است، یعنی کنترل جهت‌دار به منظور پاس دادن، دریبل کردن و شوت زدن.تکنیک دربلینگ انجام می‌شود.

انواع کنترل توپ

• کنترل با کف پا
• کنترل با داخل پا
• کنترل با روی پا
• کنترل با بیرون پا
• کنترل با روی ران
• کنترل سینه
• کنترل با سر

نکات مربیگری در تکنیک کنترل :

• آگاهی محیطی، اصل اساسی در کنترل موفق توپ می باشد.
• استقرار به موقع بدن در پشت توپ(در مسیر حرکت یا پرواز توپ)
• ·پوشش و حمایت از توپ(با قسمتی از بدن از توپ محافظت کنید.)
• انتخاب سطح تماس
• استقبال عضو از توپ
• عقب نشستن عضو به محض برخورد توپ با آن
• جهت دادن به توپ بعد از دریافت آن برای انجام کار دوم(مهار توپ و در مسیر دلخواه قرار دادن توپ با یک حرکت)

تکنیک دریبلینگ

حرکت دادن توپ در زمین فوتسال را دریبلینگ می‌گویند. این دریبلینگ می‌تواند همراه با عبور و جا گذاشتن بازیکن حریف باشد که اصطلاحاً به آن دریبل زدن می‌گویند.

یکی از جذاب‌ترین لحظات بازی فوتسال لحظات دریبل زدن بازیکنان حریف است. مگر اینکه شما آن مدافع باشید که دریبل می خورید.

شرایط دریبل زدن:

1. نزدیک شدن : به سرعت نزدیک شده و از حرکت عرضی خودداری کنید
2. به هم زدن تعادل حریف: این عمل را مهاجم خارج از محوطه درگیری مدافعین باید انجام دهد.
3. بهره‌گیری از فضای پشت سر مدافع بهترین مدافعین برای دریبل زدن آنها مدافعینی هستند که فضای پشت سرشان پوشش مناسبی ندارد

تکنیک فریب دادن :

فریب دادن یک تکنیک بسیار مهم در بازی فوتسال است. با توجه به شزایط ومحدویتهای بازی فوتسال بازیکن باید در تمام فعالیتهای خوب تکنیک فریب را داشته باشد. این تکنیک باعث  عدم پیشبینی هدف فعالیت توسط مدافع و سردرگمی او می شود.

 این فریب دادن از سه طریق مختلف قابل اجرا است:

1. فریب با بدن از طریق نشان دادن تمایل به حرکت به یک سمت و حرکت سریع به سمت دیگر که اصطلاحاً به بدن نشان دادن معروف است.
2. فریب با چشم از طریق نگاه کردن به یک سمت و حرکت به سمت دیگر
3. فریب با پا  

نکات مربیگری در تکنیک دریبل :

• تا حد امکان به مدافع نزدیک شوید.
• با قرار دادن بدن بین توپ و بازیکن مدافع، پوشش روی توپ را انجام دهید.
• سعی کنید با حرکات بدنتان، ضمن فریب دادن مدافع، تعادل و تمرکز او را به هم بزنید.
• از انجام حرکت عرضی غیر ضروری، خودداری کنید.
• با تغییر سرعت، تلاش کنید تا از فضای پشت حریف بهره ببرید.
• با تغییر جهت، تلاش کنید تا از فضای پشت حریف بهره ببرید. هوشیار ، سربالا و با نگاه به جلو تصمیم بگیرید که چه موقع باید چه عملی انجام دهید.

تکنیک شوت

به هر ضربه‌ای که به‌قصد گل زدن به سمت دروازه زده شود شوت گفته می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت هدف نهایی تمام تاکتیکهای فوتسال دستیابی به شرایطی است که می‌توان به دروازه حریف شوت زد.

نکات مربیگری در تکنیک شوت :

• هوشیار و سربالا باشید.
• پیش از اقدام به شوت، نظر اجمالی به موقعیت دروازه‌بان داشته باشید.
• در صورت امکان از شوت سریع و غافلگیرانه استفاده کنید تا شوت شما با پیش‌بینی دروازه‌بان یا مدافعان مواجه نشود.
• به “شوت با دقت” بیش از “شوت باقدرت” اهمیت دهید.

جهت انجام حرکات تکنیکی و داشتن تکنیک مناسب در فوتسال نیاز هست که روی عملیات های مختلفی که بازیکن در فوتسال انجام می دهد نکات تکنیکی را بدانید تا بهترین عملکرد را داشته باشید.

پاس در فوتسال

پاس یک عامل تكنيكي است كه اصل اساسي در ورزش هاي گروهي را تشکیل می دهد و بدون پاس ورزش گروهي وارد ورطه هرج و مرج و تكروي شده و در نهايت تاكتيك تيمي معناي واقعي خود را از دست خواهد داد.

برای اجرای یک پاس صحیح و مناسب، حرکت هم تیمی ها به اندازه حرکت بازیکن صاحب توپ حائز اهمیت است. حرکت بازیکنانی که توپ را در اختیار ندارند تعیین کننده نوع پاسی است که باید داده شود.    

چهار ویژگی اصلی پاس مناسب در فوتسال

·         دقت پاس

·         شدت پاس

·         فريب پاس

·         زمان بندی پاس ( زمان رسیدن توپ به بازیکن خودی نباید مانع از حرکت رو به جلو وی شود)

موارد تكنيكی پاس در فوتسال

·         پاي تكيه گاه به اندازه عرض كف پا در كنار توپ و پنجه پا به سمت هدف قرار مي گيرد.

·         مركز ثقل بدن به زمين نزديك، سر عمود بر توپ و مچ پای ضربه ثابت و بی حرکت بوده  يا اصطلاحاً قفل مي شود.

·         دقت در ارسال پاس، فن و ضرورت اساسي در اجراي ماهرانه اين تكنيك مي باشد.

·         شدت و سرعت توپي كه پاس داده مي شود بايد به حد مطلوب و بهينه باشد تا به راحتي كنترل شده و با يك لمس توپ ساده در بازي قرار بگيرد.

·         فريب در پاس، جايگاه ويژه اي در بازي فوتسال داشته و با گيج كردن مدافع از بازي خواني آنان جلوگيري مي نمايد.

·         توجه به لحظه ارسال پاس و زمانبندي درست در اجراي پاس موجب مي شود تا از شتابزدگي و عجله و تاخير در  پاس دادن كه نتيجه اي جز از دست دادن مالكيت توپ ندارد، جلوگيري بعمل آيد.

·         تشخيص و انتخاب نوع پاس به موقعيت قرارگيري بازيكن صاحب توپ ، بازيكنان هم تيمي و همچنين موقعيت توپ در مناطق مختلف زمين بستگي دارد. در واقع حركت بدون توپ بازيكنان هم تيمي به اندازه حركت بازيكن صاحب توپ حائز اهميت بوده و تعيين كننده نوع پاسي است كه بايد داده شود.

·         تنوع در پاس دادن موجب مي شود تا حريف نتواند به سادگي تصميمتان را پيش بيني نمايد.

·         توانايي پاس دادن با هر دو پا، يك مزيت و برتري در اجراي موفق و ماهرانه پاس مي باشد.

·         پاس ماهرانه كه در آن وي‍ژگي هاي فوق لحاظ شده باشد، با ايجاد فضاي مناسب در زمين، شما را در رسيدن به اهداف تاكتيكي تيمتان ياري خواهد كرد.

·         زدن ضربه به مرکز توپ در پاس های زمینی و ضربه به زیر توپ در پاس هوایی

·         پاس با داخل پا مطمئن تر و دقیق تر است اما در شرایطی که بازیکن صاحب توپ تحت فشار مدافع می باشد، به جهت عدم نیاز به زمان زیاد وآمادگی قبلی، استفاده از پاس نوک پا مناسب تر می باشد

نکات مربیگری برای تمرینات پاس در فوتسال

·         استفاده از پاس های دقیق و با هوشیاری بالا در موقعیت بازی

·         پاس زمینی سریع تر و آسانتر از پاس های هوایی کنترل می شوند.

·         حرکت بدون توپ قبل از در اختیار گرفتن توپ برای فریب حریف(فضا سازی به منظور دریافت توپ)

·         پاس ها دور از دسترس حریف ارسال شود.

·         پاس های طولی از عرضی اهمیت بیشتری دارند.

·         ارتباط کلامی خوب بین بازیکنان(ارتباط چشمی بین پاسور و دریافت کننده

 پاس:

·         شوت به دروازه را مهیا می کند.

·         ادامه و پیشرفت حرکت سریع  را باعث می شود.

·         امکان استفاده از فضاهای مناسب را ایجاد می کند

·         در صورت اجرای ماهرانه ،باعث غافلگیری حریف می شود.

·         در اجرای تاکتیک تیمی کمک زیادی می کند

ضربه پاي تكيه، آگاهی محیطی و وضعيت سر در تمام تكنيك ها، اصول اوليه را تشكيل مي دهند.

انواع پاس در فوتسال

پاس با داخل پا(بغل پا)

بهترین راه برای شروع ضربه زدن به توپ استفاده از قسمت داخل پا می باشد، چون بخش وسیعتری از پا می تواند با توپ تماس پیدا کند و امکان اشتباه آن نیز کم است و اصولا برای مسافت های کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد.

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• پای تکیه کنار توپ(با فاصله حدود عرض کف پا) قرار می گیرد.
• سطح مورد استفاده(قسمت گودی داخل پا) حداکثر امنیت را دارد.
• پا در ادامه ضربه به صورت یکنواخت در مسیر توپ حرکت می کند.
• مچ پای ضربه زننده کاملا قفل شده و ثابت و بی حرکت می باشد.
• توپ روی زمین حرکت می کند.

پاس لاب(lob)

این پاس هوایی از نوع پرتابی بوده و به منظور عبور دادن توپ از مدافع مورد استفاده قرار می گیرد.

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• پای تکیه گاه کنار توپ(با فاصله حدود عرض کف پا) قرار می گیرد.
• پنجه پای ضربه، زیر توپ قرار گرفته و  توپ را با ارتفاع مناسب به منطقه هدف ارسال می کند.
• در پاس های با ارتفاع کم، پای ضربه در مسیر توپ حرکت نمی کند.
• در توپ های با ارتفاع بلند، پای ضربه در مسیر توپ حرکت می کند.

پاس با قسمت داخلی روی پا

·         برای پاس های مسافت متوسط و یا طولانی مورد استفاده قرار می گیرد.

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• پای تکیه گاه کمی عقب تر از توپ قرار می گیرد.
• شدت ضربه به توپ، متناسب با مسافت مورد نظر تعیین می شود.
• بدن کمی به سمت عقب متمایل می شود.
• توپ می تواند با ارتفاع متوسط یا بالا زده شود.

پاس با قسمت بیرونی روی پا

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• برای پاس های مسافت کم، متوسط و طولانی در سطح زمین و یا در ارتفاع مورد استفاده قرار می گیرد.
• محل استقرار پای تکیه گاه متناسب با شدت و مسافت که توپ باید طی کند تعیین می شود(هرچه مسافت پاس ارسالی بیشتر باشد پای تکیه گاه باید عقب تر از توپ قرار گیرد).
• با استفاده از این نوع پاس می توان توپ را به صورت چرخشی و در مسیر قوس دار از مدافع عبور داد..

حمايت در فوتسال

حمایت یا پشتیبان در فوتسال به شکل های مختلفی انجام می گیرد که در این قسمت به بررسی حمایت در فوتسال می پردازیم.

اصول چهارگانه حمايت :

·         زمان حمايت

·         فاصله حمايت

·         زاويه حمايت

·         ارتباط كلامي

نكات مربيگري در حمايت :

·         قبل از اينكه دير شود بايد حمايت كنيد.

·         با درك شرايط(گاهي از نزديك و گاهي از دور)

·         توپ بايد در راستاي ديد حمايت كننده باشد.

·         چه به صورت واضح ،چه با رمز گذاري با يكديگر ارتباط كلامي برقرار نمايد

·         بازيكني كه پاس مي دهد، بلافاصله از بازيكن صاحب توپ حمايت ميكند.

كنترل توپ در فوتسال

كنترل اقدامي براي در اختيار گرفتن توپ است. سرعت مورد نیاز در فوتسال، بازیکنان را مجبور به دریافت و کنترل صحیح توپ می کند تا هر جه سریع تر آن را به گردش درآورند. بنابراین کاربردی ترین عمل تکنیکی، کنترل جهت دار است. با استفاده از این کنترل بازیکن توپ را کنترل می کند و آن را با تک ضرب و با استفاده از مناسب ترین سطح بدن در مسیر مناسب قرار می دهد. .بنابراين كنترل توپ به معني تسلط كامل بر توپ براي انجام كار دوم است، يعني كنترل جهت دار به منظور پاس دادن، دريبل كردن و شوت زدن.

انواع دريافت يا كنترل با قسمت های مختلف بدن :

كنترل با كف  پا

این نوع کنترل(که مختص فوتسال می باشد) دریافت و در اختیار گرفتن توپ را شامل می شود.

• بازیکن در مسیر حرکت توپ قرار می گیرد.
• کف پا با توپ در تماس است.
• پا روی قسمت بالایی توپ قرار می گیرد.
• پس از کنترل، توپ به آرامی با کف پا به سمت جلو چرخش داده می شود و حرکت برای دریبل کردن، پاس دادن و یا شوت کردن ادامه می یابد.

كنترل با داخل پا(جهت دار)

·         در این نوع کنترل سطح مورد استفاده حداکثر امنیت و اطمینان را ایجاد میکند.

• در این نوع کنترل داخل پا با توپ تماس پیدا می کند و در هنگام تماس کاملا به حالت استراحت شل و راحت در می آید به گونه ای که توپ برگشت نکند.
• بازیکن بدن را بین توپ و مدافع قرار می دهد تا توپ دور از دسترس مدافع باشد.
• پای تکیه گاه کمی خم شده و دستها برای حفظ تعادل بیشتر کمی باز می شود.

كنترل با روي پا

این نوع کنترل زمانی استفاده می شود که توپ تقریبا در ارتفاع زانو قرار دارد و مدافع نزدیک است و کنترل باید بدون از دست دادن زمان انجام شود.

·       روی پا به استقبال توپ می رود و با آن تماس برقرار می کند.

• تمام روی پا تا هنگام قرارگیری توپ روی زمین  آن را همراهی می کند(عقب نشستن عضو به محض برخورد توپ با آن).
• مچ پایی که توپ را کنترل می کند باید شل و راحت باشد.

كنترل با بيرون پا

زمانی که دریافت کننده توپ پشت به دروازه حریف می باشد این نوع کنترل بیشترین کاربرد را دارد. که با دقت بیشتر در استفاده از این کنترل می توان مدافع مقابل را از پیش رو برداشت.

• وزن بدن به پای تکیه منتقل می شود در حالی که پای دریافت به سمت خارج و در مسیر حرکتی مناسب می چرخد.
• پای تکیه گاه خم است و هنگام تماس باز می شود.

كنترل با ران

این نوع کنترل زمانی استفاده می شود که توپ از ارتفاع پایین تر از سینه به سمت بازیکن می آید.

• بخش جلویی ران نسبت با مسیر توپ زاویه قائمه می سازد.
• زمانی که ران با توپ تماس پیدا می کند باید در حالت  شل و راحت باشد تا مانع از برگشت توپ شود.

• پس از تماس ران به سمت پایین متمایل می شود و مسیر افتادن توپ را دنبال می کند(عقب نشستن عضو به محض برخورد توپ با آن)..

كنترل با سينه

این نوع کنترل زمانی استفاده می شود که توپ از ارتفاع حدود سینه به سمت بازیکن می آید.

• پاها کمی باز و خم می شود.
• چشم ها باز و به سمت توپ است.
• جهت کنترل و جهت دادن به حرکت توپ، بالا تنه به سمت عقب قوس داشته و در مسیر حرکتی مناسب، می چرخد.

كنترل با سر

این نوع کنترل برای توپ های با ارتفاع بالاتر از سینه مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع کنترل به دلیل سختی سطح تماس و نیاز به هماهنگی بسیار زیاد کاربرد زیادی ندارد.

• پاها کمی باز و خم می شود.
• چشم ها باز و به سمت توپ متمرکز است.
• دستها برای حفظ تعادل بیشتر کمی باز می شود.
• بازیکن خود را در مسیر توپ قرار می دهد.

• برای کاهش ضربه از پیشانی استفاده می شود و سر هنگام تماس به پایین می آید(عقب نشستن عضو به محض برخورد توپ با آن).

نکات مربیگری در تکنیک كنترل :

·         آگاهي محيطي، اصل اساسي دركنترل موفق توپ مي باشد.

·         استقرار به موقع بدن در پشت توپ(در مسير حركت يا پرواز توپ)

·         پوشش و حمايت از توپ(با قسمتي از بدن از توپ محافظت كنيد.)

·         انتخاب سطح تماس

·         استقبال عضو از توپ

·         عقب نشستن عضو به محض برخورد توپ با آن

·         جهت دادن به توپ بعد از دريافت آن براي انجام كار دوم(مهار توپ و در مسير دلخواه قرار دادن توپ با يك حركت)

دریبل در فوتسال

 هیچ صحنه ای در بازی فوتسال به اندازه مشاهده بازیکنی که دریبل می کند، لذت بخش نیست(مگر اینکه خودتان بازیکن مدافع باشید). مدافعین از دریبل بازیکن مهاجمی که با سرعت به سمتشان می آید، خوششان نمی آید. آنها نمی دانند که بازیکن مهاجم از کدام طرف توپ را عبور خواهد داد. بنابراین از نقطه نظر یک بازیکن مهاجم، تکنیک دریبل کردن هنری است که شما باید آنرا بخوبی فرا گیرید.

دریبلینگ عملی تکنیکی است که به یک بازیکن اجازه می دهد ضمن دور نگه داشتن توپ از مدافع با توپ حرکت کند و یا به زبان ساده، گذشتن بازيكن صاحب توپ از مدافع.

یک دریبل زن خوب باید…

·      دارای تعادل و کنترل بدن خوبی باشد

·      قادر به مشاهده دقیق و تحلیلگرانه عکس العنل مدافع باشد(پیش بینی شرایط مدافع)

·      دارای آشنایی با توپ(احساس لمس توپ) خوبی باشد.

·      در اجرای تکنیکی دریبل و حرکات نمایشی خبره بوده و حرکات متنوع را اجرا کند.(مهارت های بازیکن دریبل زننده باید با کیفیت بالا اجرا شود).

·      آگاهی محیطی فوق العاده ای داشته باشد.

·      در اجرای حرکات نمایشی زمانبندی خوبی داشته باشد و از انجام حرکات نمایشی اضافی و غیر ضروری خودداری کند.

·      این ویژگی ها بازیکن را قادر می سازد تا نقاط ضعف مدافع و فضای مناسب را پیدا کرده و دریبل موفقی را انجام دهد.

خصوصيات دريبلينگ :

·         قابليت تظاهر و فريب

·         قابليت تغيير مسير

·         قابليت تغيير سرعت

·         كنترل توپ از نزديك

نكات مربيگري در تكنيك دريبل :

·         تا حد امکان به مدافع نزديك شويد.

·         با قرار دادن بدن بين توپ و بازيكن مدافع، پوشش روي توپ را انجام دهيد.

·         سعي كنيد با حركات بدنتان، ضمن فريب دادن مدافع، تعادل و تمرکز او را بهم بزنيد.

·         از انجام حركت عرضي غير ضروري، خودداري كنيد.

·         با تغيير سرعت، تلاش كنيد تا از فضاي پشت حريف بهره ببريد.

·         با تغيير جهت، تلاش كنيد تا از فضاي پشت حريف بهره ببريد. هوشيار ، سربالا و با نگاه به جلو تصميم بگيريد كه چه موقع بايد چه عملي انجام دهيد.

شوت در فوتسال

به طور کلی به تمام ضرباتی که با شدت و هدفمند به سمت دروازه زده می شود، شوت اطلاق می گردد.

نكات مربيگري در تكنيك شوت :

·         هوشيار و سر بالا باشيد.

·         پيش از اقدام به شوت، نظر اجمالي به موقعيت دروازه بان داشته باشيد.

·         در صورت امكان از شوت سريع و غافل گيرانه استفاده كنيد تا شوت شما با پيش بيني دروازه بان يا مدافعان مواجه نشود.

·         به “شوت با دقت” بيش از “شوت با قدرت” اهميت دهيد.

و چند نکته کلیدی دیگر…

اصل اساسی در دفاع انفرادی:

1.      حداکثر فاصله مدافع از مهاجم5/1 متر

2.      بین توپ و دروازه تیم خودی بایستد.

3.      از ارسال پاس به عمق جلوگیری کند.

4.      توپ و مهاجم را به خارج از بازی هدایت کند.

5.      هرگز دریبل نخورد.

هدف از انجام چرخش در فوتسال:

1.      برهم زدن سازمان دفاعی تیم حریف(تمرکز تیمی)

2.      برهم زدن تمرکز بازیکنان تیم حریف(تمرکز فردی)

3.      آزاد نمودن بازیکنان مهار شده تیم خودی ازدفاع حریف

4.      ایجاد فضا برای تیم خودی

شرایط و خصوصیات بازیکن راس :

·        مستعد در توانائی کنترل توپ با هر 2پا باشد.

·        دارای عضلات پائین تنه قوی باشد.

·        توانائی بالا در نگهداری توپ داشته باشد.(حداقل 5ثانیه)

·        بهترین چرخش را با توپ داشته باشد.

·        قدرت شوت زنی بالائی داشته باشد.

·        مهارت ارسال بهترین پاس را داشته باشد.

·        آشنا با علائم در فوتسال باشد.

·        در فاصله مناسب با هم تیمی هایش باشد.